گیاهان گوشتخوار گیاهانی هستند که برخی یا بسیاری از مواد مغذی خود را (اما نه انرژی) از تله گذاری و مصرف جانوران و آغازیان، معمولاً حشرات و بندپایان دیگربدست می‌آورند. گیاهان گوشتخوار در مناطقی که در آن رشد خاک نازک و یا فقیر در مواد غذایی است، به ویژه نیتروژن، مانند مانداب اسیدی و outcroppings سنگی سازگار به نظر می‌رسند. چارلز داروین ۱ رساله در باره گیاهان حشره خوار و گیاهان گوشت خوار، در سال ۱۸۷۵ نوشت.

پدیده گوشت خواری(carnivory) واقعی به طور مستقل در ۵ مسیر مختلف تکامل گیاهان گلدار، توسط بیش از ده‌ها جنس دیده شده‌است. این موضوع شامل حدود ۶۳۰ گونه‌است که جذب و شکار حیوانات، تولید آنزیم‌های گوارشی و جذب مواد مغذی در آنها دیده می‌شود. علاوه بر این، بیش از ۳۰۰ گونه گیاهی گوشتخوار اولیه (protocarnivorous) برخی از این خصوصیات را نشان می‌دهند.

پنج مکانیسم تله گذاری اساسی در گیاهان گوشتخوار شناخته شده‌است:

• . تله Pitfall (گیاهان پارچ) در این تله شکار بوسیله برگ لوله شده که حاوی استخری از آنزیم‌های گوارشی یا باکتری است شکار می‌شود.
• . تله Flypaper استفاده از لعاب چسبنده.
• . تله Snap استفاده از حرکات سریع برگ
• .Bladder این تله با مکش شکار با مثانه که باعث ایجاد خلاء درونی می‌شود شکار می‌کند.
• . pot– Lobster نیروی تله باعث حرکت طعمه به سمت اندام گوارشی با موهای باطنی می‌گردد.

این تله‌ها بسته به اینکه آیا حرکت شکار به گرفتن شکار کمک می‌کند یا نه ممکن است فعال یا منفعل باشند. به عنوان مثال، Triphyophyllum دارای کاغذ سمی مگس کش غیر فعال است که ترشح اب لیز می‌کند، اما برگهایش رشد نمی‌کنند و یا در پاسخ به جذب طعمه حرکت نمی‌کنند. در همین حال، sundews دارای یک تله کاغذ سمی مگس کش فعال هستند که برگ‌ها تحت تاثیر اسید سریع رشد می‌کنند که سلول‌ها بدون تقسیم سلولی انفرادی گسترش می‌یابند. افزایش سریع اسید اجازه می‌دهد تا sundew tentacles خم شوند و به حفظ و هضم طعمه کمک کنند.